Gıdıklanma
konusunda duyarlı hastaları muayene ederken doktorlar hastanın elini
kendi elleri üzerine yerleştirerek gıdıklanma hissine engel olurlar. Bu
nasıl olmaktadır? Çünkü gıdıklanmaya ne kadar duyarlı olursanız olun,
kendinizi gıdıklayamazsınız. Bunun nedeni beynimizin etrafımızda
olan bitenleri takip ederken pek çok hissimiz arasında en önemli
olanları hissetmeye programlanmış olmasıdır. Mesela oturduğunuz
sandalyeyi veya ayağımıza giydiğimiz çorabı –özellikle onları
düşünmediğimiz sürece- hissetmeyiz ama omzumuza dokunan bir el hemen
bizi irkiltecektir. Beynin bu ‘hisleri ayırt etme’ fonksiyonunu
sürdürebilmesi için bizim temasımızı başkalarının temasından ayırt
etmeye yarayan bir sinyal üretmesi gerekmektedir. Bu fonksiyonu
gerçekleştiren ise beyinciktir. Yaklaşık 110 gram ağırlığındaki bu
organ, kendi eylemlerimizin yaratacağı hisleri tayin eden yerdir.
Beklenen veya beklenmeyen reaksiyonları ayırt etme işi beyinciğe
aittir. Beyincikten gelen sinyallere göre, beyin bu hissin önemli
olup olmadığına karar verir. Gıdıklanma hissi abartılmış bir refleks
olmakla birlikte, eğer size dokunan gene size ait bir organsa, beyin bu
gıdıklanmanıza değil, dokunduğunuz organdan (mesela elinizden) gelen
hislere öncelik verecektir