Yorgun gözümün halkalarında
Güler gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi. Sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalân,
Gün doğdu yazık arkalarında!

Altın kulelerden yine kuşlar,
Tekrarını ömrün eder i`lan,
Kuşlar mıdır onlar ki her akşam,
Alemlerimizden sefer eyler?...

Akşam, yine akşam, yine akşam,
Bir sırma kemerdir suya baksam;
Akşam, yine akşam, yine akşam,
Göllerde bu dem bir kamış olsam!