CANAN'A

                       Sevdalı akşamlar tekin değildir
                       Pek dolaşma gönül viranesinde
                       Gururlu güneşler boyun eğildir
                       Şaka yoktur aşkın efsanesinde                      

                       Çok mutlu yıldızlar çıktı çığırdan
                       Farkı yoktur aşıkların sağırdan
                       Önce dumanları başlar ağırdan
                       Şaka yoktur aşkın efsanesinde                      

                       İhtimal vermezsin, hem inanmazsın
                       Ateşler sarmıştır, sen uyanmazsın
                       Mest olduktan sonra artık yanmazsın
                       Gönlüm gibi hikmet peymânesinde                      

                       Taptığın mihraplar çöker bir anda
                       Her şey olmuş bitmiş gibi meydanda
                       Tutuştu çırağlar, sevda devranda
                       Yanıyorum sazın teranesinde                      

                       Bir serseriyim ki dur aman bilmem
                       Kalbinden başka hiçbir mekân bilmem
                       Gök kandil olmuşum, âsumân bilmem
                       Bir mazi gözlerin meyhanesinde                      

                       Karanlık zülfünü bir görmek için 
                       Göz kanat olmuştum cin melek için
                       Bana yeter artık buselik için
                       Hatıra telleri dil şânesinde                      

                       Gönül rebâbında olamaz düzen
                       Aşkım bu yıldızı yüzünden süzen
                       Buluşuruz yarın geceye Neyzen 
                       Cananın kalbinde, gam lânesinde