Uyusunda Büyüsün                

              Tüketme nefesimi, maviş kızım,
              Bildiğin Türkçe kıt gelir masallarıma.
              Sözden sazdan anlamazsın,
              Kuştan, yapraktan haberin yok.
              Biz yaşlılar neler de bilmeyiz,
              Hele sen belle dilimizi.
              Biliriz de güzel güzel lâf etmesini,
              Çekiniriz konuşmaktan;
              Yazmasını bilir, yazamayız.
              Üzme beni, yum gözlerini,
              Uyutacak ninnilerim yok.
              Türküler mi istersin benden,
              Bağrı yanık memleket türküleri,
              Ne arasın bizde o ses.
              Islıkla söylenir
              Kaçak şarkılar mı istersin;
              Bunlar size gelmez
              Uykusunu kaçırır çocukların.
              Sana hazır ninniler söylesem
              Bahçeye kurdum, desem, salıncak,
              İnanır mısın?
              Ne bahçe var, ne beşik,
              Bir arabacık da mı istemezdi şu asfalt?
              Yorganın, yatağın iğreti,
              Doğdun doğalı, ne oyun gördün,
              Ne oyuncak!
              Uyu benim maviş kızım.
              Dem geçecek, devran geçecek,
              Keloğlan murada erecek,
              Sökülecek Hasbahçe'nin çitleri
              Ağlayan nar gülecek!

Yaşadıkca adlı şiir kitabından 1948

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.