Işık pervaneleri çekmez; onlara yönlerini şaşırtır.

Arasıra çıkan orman yangınlarını saymazsak, yapay ışık kaynaklarının ömrü, Güneş ve Ay ile pervaneler arasındaki ilişkinin süresiyle karşılaştırıldığında son derece kısadır. Birçook böcek, gece ve gündüzün konumuna göre yolunu bulmak için bu ışık kaynaklarını kullanır. Ay ve Güneş çok uzak bir mesafede olduklarından, bu böcekler onlardan gelecek ışığın günün ya da gecenin değişik zamanlarında aynı yerde gözlerine vurmasını beklerler; bu onların düz bir hat üzerinde nasıl uçacaklarını hesaplamalarına olanak tanır.

İnsanlar portatif seyyar bir ışıkla belirdiklerinde yakınlardan bir pervane geçiyorsa, ışık pervaneyi yanıltır. Pervane, kavisli bir güzergahta hareket etmesi gerektiğini zanneder, çünkü hareket etmeyen "güneş" ya da "ay"a karşı olan konumu beklenmedik bir biçimde değişmiştir.

Pervane daha sonra güzergahını, ışık kaynağını sabit bir noktada görecek şekilde ayarlar. Bu kadar yakın bir ışık kaynağı karşısında tek yol, onun etrafında daireler çizerek uçmaktır.